Een jaar na de verbouwing van het achterhuis nemen Hendrik en Wilhelmina in 1860 het woongedeelte onder handen. Ook dat wordt nu van steen en naar de zijkant uitgebreid. Het huis krijgt een grote hal, een ruime keuken en een royale opkamer, beide met een haardplaats, drie ruime slaapkamers en ten minste vijf bedsteden.
Tevens ondergaat het interieur een metamorfose. Keuken en opkamer (woonkamer) worden betegeld met schildpadtegels, Alkmaarder Sits-tegels (servetster), bloempottegels en prachtige tegeltableaus die speciaal in Harlingen zijn gemaakt. Elk tableau verwijst naar een Bijbelse gebeurtenis en bestaat uit twaalf tegels. De woonkamer op ‘t Werkel wordt opgesierd met negen van deze kostbare tableaus, te weten de boodschap aan Maria, de geboorte van Jezus, het Heilige avondmaal, de kruisiging, Jezus gekruisigd op Golgotha, Jezus afgenomen van het kruis, de opstanding van Christus, het Pinksterfeest en de hemelvaart Christi.
Alle tegels op ‘t Werkel zijn in mangaan (paars) uitgevoerd en dateren uit het midden van de negentiende eeuw.
Hendrik en Wilhelmina hebben met hun verbouwing van het woonhuis nergens op bespaard en het resultaat is zo prachtig, duurzaam en functioneel dat er in de 140 jaar daarna nooit meer iets aan is veranderd. De enige verbouwingen nadien waren bedrijfsmatig.
Alkmaarder Sits-tegels (servetster) achter de haardplaats van de woonkamer op ‘t Werkel (1980). 
Tegels met bijbelteksten en bloempottegels naast de schouw. 
Detailfoto.
In de grote rooms-katholieke gezinnen van vroeger komt het wel eens voor dat de oudste kinderen zelf al kinderen krijgen, terwijl hun moeder ook nog steeds kinderen baart. Soms is dan een kleinkind ouder dan het eigen kind. Kun je het nog volgen? Je eigen kind moet dan oom/tante zeggen tegen je kleinkind. De omgekeerde wereld dus.
Hermina, de oudste dochter van Hendrik en Wilhelmina maakt het nog net niet zó bont. Maar wanneer ze op haar 21e een zoon baart, heeft haar moeder wel nog drie kinderen van onder de tien. En de jongste is pas vier.
In totaal krijgen Hendrik en Wilhelmina negen kinderen, waarvan er één als baby overlijdt. De overige acht trouwen en zorgen in totaal voor maar liefst 64 kleinkinderen, van wie verreweg de meesten ook nog eens stokoud worden.
Hendrik en Wilhelmina vormen dus niet alleen bedrijfsmatig maar ook qua nazaten een succesvol gezin. Al hebben ze van dat laatste zelf niet veel meegekregen want Wilhelmina wordt ziek en sterft op haar vijftigste. Haar jongste kind is dan negen jaar, en van de 64 kleinkinderen zijn er dan nog maar drie geboren. Ook Hendrik wordt met 63 jaar niet heel oud. Het is dus niet zo dat ze tijdens een witte kerst op ’t Werkel met 82 man aan het diner zaten.
(Wordt vervolgd)
Bronnen:
– Braakman-Reuvekamp, M. (1988). Genealogie Reuvekamp. Zwolle: Uitgave in eigen beheer
– Stichting Promotie Archeologie (2005). Havezate Werkeren. De Heren van Werkeren en hun kasteel. Zwolle: Stichting Promotie Archeologie
Oproep:
Bent u een nakomeling van één van de dochters van Hendrik Reuvekamp en Wilhelmina Wolters, en kent u nog een verhaal over Hendrik en Wilhelmina, of heeft u (kopieën van) documenten, of foto’s van erfstukken en wilt u die wel met me delen, dan hoor ik het graag. U kunt hier contact met me opnemen.
Dit zijn de huwelijken van de dochters van Hendrik Reuvekamp en Wilhelmina Wolters:
– Hermina Johanna (21-03-1848) trouwt op 22-04-1868 met Henricus Rankenberg (01-08-1841). Zij krijgen tien kinderen.
– Johanna Berendina (15-03-1850) trouwt op 30-04-1874 met Hermanus Lugtenberg (15-08-1852). Zij krijgen elf kinderen.
– Berendina Lucretia (06-11-1851) trouwt op 29-01-1880 met Johannes Lugtenberg (29-05-1854). Zij krijgen acht kinderen.
– Johanna Birgietha (08-10-1856) trouwt op 20-11-1884 met Gerhardus Wilhelmus Pelgröm (30-05-1851). Zij krijgen acht kinderen.
– Gerarda Johanna (26-01-1861) trouwt op 25-04-1889 met Henricus Franciscus Reinders (04-10-1865). Zij krijgen zes kinderen.
Rankenberg-Reuvekamp woonde in Zalk op de boerderij waar nu Tonny Blankvoort woont. De kerk in Hattemerbroek heeft veel te danken aan de fam.Rankenberg.