Op dit kruispunt van
verlaten wegen,
met als enige vijand
tijd
weerspiegelt het verleden
wie ik denk te zijn.
En stel ik voor
mezelf
opnieuw
te verzinnen.
Ook dit gaat voorbij,
toch? Dus
wacht nog even
leven
op mij.
Dit gedicht schreef ik in 2011, toen ik botkanker had.
Mooi , al weer 10 jaar geleden.
Ja, ik heb veel geluk gehad. Over een half jaar krijg ik de laatste controle. Als die goed is, ben ik ‘officieel’ genezen.