Een aantal jaren geleden, hartje zomer, op mijn verjaardag, drukt mijn moeder me een rode, ietwat verfrommelde envelop in mijn hand. 
“Alsjeblieft, voor jou”, zegt ze. “Wat erin zit, heb ik zelf gemaakt, maar het is nog maar half af.”
Ik bevoel de envelop met mijn vingers. Onder een stukje plakband prijkt een lelietje van dalen. Ik snuffel aan het heerlijk geurende bloemetje. Wat kan er nu in zo’n kleine envelop zitten dat ze zelf gemaakt heeft en slechts voor de helft af is? 
Nieuwsgierig maak ik het open. Ik haal er een geborduurd poppetje uit.
“Dat is Maria”, zegt mijn moeder trots. Ze heeft ook Josef, het kindje Jezus en de drie koningen gemaakt. Eén voor één bewonder ik de poppetjes van nog geen vijf centimeter groot.
“De rest komt nog”, zegt ze luchtig. 
“Welke rest?” vraag ik, terwijl ik hard nadenk. Wat staat er ook weer zoal in een kerststal?
“Nou, de herders, schapen en engelen. Het is zoveel werk, ik kreeg het niet af voor je verjaardag.”

Nadat alle bezoek de deur uit is, gaat de half complete kerstbemanning één voor één door mijn handen, terwijl ik aan mijn moeder denk. Flarden herinneringen komen boven. Ik zie haar staan wachten op het schoolplein van de lagere school en ik zie ons samen naar huis fietsen. Ik hoor haar nog mopperen op de rommel in mijn slaapkamer. En op mijn vriendjes, die ze één voor één afkeurde. Hoe vaak wensten we elkaar niet naar de andere kant van de wereld? Maar toen ik er zat, schreef ze wekelijks een brief en stuurde ze Jip en Janneke kaarten. Ik heb ze allemaal bewaard. En ach, die keer dat ze met me meereisde naar Montreal en zij lekker lag te slapen, terwijl de overige vijfhonderd passagiers peentjes zweetten tijdens de hevigste turbulentie uit mijn vliegcarrière. En al die keren dat we het bijna in onze broek deden van de lach. Want ze heeft humor, mijn moeder.

Het kindje Jezus is nog geen tweeënhalve centimeter groot. Uren en dagen heeft mijn moeder met haar reumatische handen aan dit priegelwerk besteed. Ik ben ontroerd.
Het is hartje zomer. Bij mij staat de kerststal. 
Voor de helft. 
En tenminste tot kerst.