In m’n ochtendjas zit ik voor het raam met een kop thee. Het is niet al te vroeg meer, toch laat de heldere winterzon zon zich nog maar net boven de horizon zien. Ze schijnt door het kamerraam naar binnen en geeft mijn haar een koperen gloed. Min dertien was het vannacht. Hoog in de lucht hergroepeert een groep wilde ganzen zijn V. Boven mijn hoofd hoor ik het gescharrel van Erik die uit bed komt en richting douche gaat. Buiten is het windstil, en ook in mijn hoofd is het rustig. Mensen en situaties wandelen in en uit mijn gedachten zonder een piekerspoor te trekken.

Dan, heel plotseling, borrelt vanuit het niets een vreugdevol verlangen om het leven ook in deze onzekere coronatijd te vieren en van deze doodgewone zondag een bijzondere te maken.

Ik snuffel door mijn keukenkastjes en zie tevreden dat ik goed voorbereid ben op impulsieve acties. Met volle aandacht en uiterste precisie flans ik een chocoladetaart in elkaar. Terwijl hij in de oven staat, spring ik onder de douche. Voor mijn kledingkast valt mijn oog op een kleurrijk wollen jurkje dat ik had voorbestemd voor een speciale gelegenheid die zich om allerlei vage redenen nooit heeft voorgedaan. Waarom dit beeldige jurkje niet gewoon vandaag aangetrokken?

En zo zitten Erik en ik even later voor het raam in de winterzon met chocoladetaart als ontbijt. 
“Mmm”, zegt hij. “Heerlijk. En jij ziet er ook lekker uit!” (jawel, in die volgorde…).
Dan zijn we stil. Hapje voor hapje, heel langzaam en voorzichtig eten we. Zo proef je het beter en lijkt het alsof je meer hebt. Dat is belangrijk bij chocoladetaart. 
“Dat smaakt naar nog een”, zegt Erik nadat we allebei onze laatste hap genomen hebben. Ik snijd een tweede stuk af. Het is immers ook nog Valentijnsdag. We hadden er niet aan gedacht, maar het komt goed uit als je een excuus zoekt voor een tweede stuk taart.

Daarna verbranden we de extra calorieën tijdens een wandeling rond het Paterswoldsemeer, waar druk geschaatst wordt. 
Weer thuis sleutelt Erik aan zijn zender. 
Ik lees een boek en herhaal de mooie zinnen net zo lang tot ze in mijn hoofd een lied vormen.
Bij het avondrood van de ondergaande zon luisteren we naar Conquest of Paradise van Vangelis en veroveren we ons laatste stuk chocoladeparadijs.

Enkele hemelse recepten uit mijn chocoladeparadijs:
– Bounty
– In-de-bonen-brownie
– Chocoladetaart met frambozen
– Chocolademousse
– Pindakaas-chocolade koekjes
– Brownie van zoete aardappel
– Hazelnoot-chocoladecrème taart
– Brownietaart
– Chocolate-chip cookies
– Chocolade-bieten muffins